چرا طلا در تمام فرهنگ‌ها نماد ارزش است؟

یکی از نخستین نقش‌های رسمی طلا، تبدیل شدن به واحدی برای سنجش ارزش بود. در ایران باستان، سکه‌ی طلای «دریک» در دوره‌ی داریوش کبیر از نخستین سکه‌های جهان است که اعتبار بین‌المللی پیدا کرد. در تمدن‌های کهن، طلا اولین فلزی بود که برای ضرب سکه استفاده شد. در ایران هخامنشی، سکه‌های طلای “دریک” از اولین نمونه‌های پول در جهان به حساب می‌آیند. بعدها در رم باستان، امپراتورها با ضرب سکه‌های طلا تصویر خود را جاودانه می‌کردند.

در دنیای باستان، چون طلا نایاب و ماندگار بود و نمی‌شد آن را به‌راحتی جعل کرد، برای مردم و حکومت‌ها به‌عنوان کالایی قابل اعتماد پذیرفته شد. با گذر زمان، طلا مبنای سیستم پولی بسیاری از کشورها شد؛ چیزی که به آن “استاندارد طلا” (Gold Standard) گفته می‌شد.

طلا نه‌تنها نماد ارزش خود را حفظ می‌کرد، بلکه نمادی از اعتبار سیاسی و اقتصادی نیز بود. این نقش تا دوران استاندارد طلا در قرن ۱۹ و ۲۰ نیز ادامه یافت. حتی امروزه، در شرایط بی‌ثباتی اقتصادی، سرمایه‌گذاران به طلا پناه می‌برند چون طلا ارزشی ذاتی دارد و برخلاف ارزهای دیجیتال یا فیات، نمی‌توان آن را با چاپ یا کدنویسی تولید کرد.